คนขี้อาย กับ คนมีโลกส่วนตัวสูง ต่างกันอย่างไร?

บิล เกตส์ มีบุคลิกเป็นคนเงียบๆ เป็นหนอนหนังสือ แต่ผู้คนที่รู้จักคำ ก็จะให้นิยามว่าเขาเป็น introvert แต่ไม่ใช่คนขี้อาย

คนที่พูดในที่สาธารณะชนเก่งๆ ก็อาจเป็นคนที่ไม่ชอบสุงสิงกับใครก็ได้
ในทางกลับกัน คนที่ชอบไปเที่ยวสังสรรค์ ชอบอยู่กับเพื่อนฝูง พอให้ออกไปพูดนำเสนอผลงาน ก็มือไม้สั่น พูดจาตะกุกตะกักได้

ความขี้อาย และ ความมีโลกส่วนตัวสูง เป็นสิ่งที่แตกต่างกัน

ความขี้อาย คือ ความกลัวว่าจะถูกสังคมตัดสินในแง่ลบ ในขณะที่การมีโลกส่วนตัวสูง หมายถึงการชอบอยู่ในที่เงียบๆ สภาพแวดล้อมที่ไม่วุ่นวาย เนื่องจากเขาเหล่านี้มักจะมีความไวต่อตัวกระตุ้นสูง ( Highly reactive) หากได้รับการกระตุ้นมากๆเข้า ก็จะรู้สึกหมดพลัง หนึ่งในตัวกระตุ้นนั้นก็คือ การอยู่กับผู้คนมากๆ

Introvert ไม่จำเป็นต้องเป็นคนขี้อาย (Shy)

อย่างไรก็ตาม นักจิตวิทยาก็ค้นพบว่า ความขี้อาย และความมีโลกส่วนตัวสูงนี้ มีความเหลื่อมล้ำกันได้

คนที่ขี้อายอาจจะพัฒนานิสัยโลกส่วนตัวสูงนี้มากขึ้นเรื่อยๆตามเวลาที่ผ่านไป เพราะการเข้าสังคมทำให้พวกเข้าเจ็บปวด และเขาได้รับความพึงพอใจในการอยู่คนเดียวมากยิ่งขึ้น ในทางกลับกัน คนที่โลกส่วนตัวสูง ก็อาจจะยิ่งเป็นคนขี้อายมากขึ้น หากเขาได้รับการตัดสินจากสังคมเรื่อยๆว่า เขาเป็นคนไม่ปกติ

น่าเศร้า ที่ด้วยความเข้าใจของคนในสังคมส่วนใหญ่ ก็มักจะเหมารวมนิสัยที่แตกต่างกันนี้ เป็นสิ่งเดียวกัน และไม่ว่าจะคุณจะเป็น Introvert หรือ คนขี้อาย ก็ดูจะเป็นลักษณะที่ไม่พึงประสงค์เสียเท่าไหร่ มีการศึกษาพบว่า ผู้คนส่วนใหญ่มองว่าคนที่พูดเก่ง พูดเร็วนั้น เป็นคนที่มีความสามารถมากกว่า มีเสน่กว่า รวมไปถึงฉลาดกว่า คนที่พูดช้าๆ พูดไม่เก่ง

บทความนี้สรุปความมาจากข้อเขียนของ Susan Cain : Are You Shy, Introverted, Both, or Neither (and Why Does It Matter)?